Voordat we op reis gingen hebben wij er voor gekozen lief en leed te delen met een groot publiek. Ons doel was een zo eerlijk mogelijk beeld te schetsen van het leven aan boord en dit te delen via een vlog en blog. Tot nu toe is het een verhaal met geweldige ups en mooie bestemmingen maar proberen we ook de mindere kant van het leven aan boord te laten zien. Natuurlijk is het een persoonlijk proces, maar het is bij niemand alleen maar rozengeur en maneschijn op de boot. Door onze vlogs en blogs steken we ons hoofd boven het maaiveld uit met als resultaat dat het er wel eens afgehakt wordt. Dat nemen we voor lief. Dit keer een wat kritischer stukje over het gedrag van zeilers: tot welke groep behoor jij?
We zijn ondertussen 11 maanden onderweg en hebben gigantisch veel verschillende mensen ontmoet, waarvan een groot deel, uiteraard, zeilers. Tijdens deze reis hebben we enkele zeer waardevolle vriendschappen gesloten, vriendschappen voor het leven. Een mooie ervaring om straks niet alleen thuis te komen met een schip vol reisverhalen, maar ook gevuld met vriendschappen, leermomenten en persoonlijke ontwikkelingen. We hebben gemerkt dat als het er écht op aan komt veel mensen voor je klaar staan en je waar nodig áltijd opgevangen wordt door andere zeilers(na een zware reis, na problemen op zee, na een ziekenhuis bezoek etc.).
Als vertrekker bereidt je je hard voor op het maken van een wereldreis met een zeilboot. Sommige vertrekkers hebben daar 5 jaar voor uitgetrokken, andere zeilers 1 jaar, ieder vanuit eigen persoonlijke keuzes en redenen. Maar hoelang er ook geklust is en wat er ook is aangeschaft: ik weet zeker dat iedereen er hard voor heeft gewerkt. Als je vertrekt vanuit Nederlands zijn de vertrekkers om je heen even je tijdelijke familie/je goede buur als je onderweg bent. Opvallend is dat de keuzes, voorbereidingen en fouten van andere zeilers een blijvend interessant onderwerp blijft voor zeilers onder elkaar. Eigenlijk is het verbazingwekkend dat dat zo is, want als iedereen zoveel heeft geïnvesteerd om te vertrekken, waar is dan de volledige support? Of nog algemener als we allemaal zeilers zijn en allemaal wel eens fouten hebben gemaakt: moeten we elkaar dan niet juist supporten?
Naar mijn idee zijn vertrekkers(maar ook zeilers in het algemeen) op te delen in zes groepen:
- 'De reizigers' --> de zeilers die van nature wat meer afstand houden van andere vertrekkers, ze trekken hun eigen plan, houden zich niet teveel bezig met andere zeilers, ze zijn gewoon lekker op reis
- 'De praters' --> de vertrekkers/zeilers die praten over de keuzes/fouten van andere zeilers, de zeilers die een mening/visie/oordeel maar dat niet tegen de zeiler zelf uitspreken, ze vinden vaak dat ze het zelf enorm goed voor elkaar hebben (je kan ze missen als kiespijn)
- 'De helpers' --> de zeilers/vertrekkers die zien dat iemand een probleem heeft, daar actief op inspelen, het bespreken met de schipper, meedenken in een oplossing
- 'De kijkers' --> de zeilers/vertrekkers, die vanuit hun kuip de problemen van andere zeilers gadeslaan. Ze helpen niet, ze blijven zitten en kijken(je komt ze in Nederland ook vaak tegen in havens als je bijvoorbeeld wilt aanleggen in een kleine box of met veel wind of problemen hebt)
- 'De ongevraagde adviesgevers' --> de zeilers/vertrekkers die ongevraagd adviezen geven, zelfs over dingen die je geeneens op je boot het, een stortvloed aan advies, als een overstroming, waarbij geen ruimte is voor eigen vragen of ideeën
- 'De supporters' --> de zeilers/vertrekkers die elkaar supporten in persoonlijk gemaakte keuzes
Het is net alsof we allemaal mens zijn hé? Om het wat persoonlijker te maken, wij, als Sailing Shalom, streven er naar 'helpers' te zijn, maar zijn soms wel eens 'praters', ook al proberen we er heel erg op te letten dat niet te zijn. Voor mij(heidi) persoonlijk komt dat dan waarschijnlijk onbewust voort uit onzekerheid.
Na een jaar reizen hebben we alle soorten en maten zeilers/mensen ontmoet. Wij hebben het meeste moeite met de praters en kijkers. We proberen ons wat minder aan te trekken van 'de praters' en er misschien zelfs afstand van te houden, want door een prater wordt je prater. De kijkers zijn erg vervelend, zo hebben we wel eens 2 uur vast gezeten op een mooring lijn en werden we gadegeslagen door iemand die niks deed om te helpen. Uiteindelijk heeft een local ons wél geholpen. Ik kan daar niet over uit, als zeiler wil je zelf ook ten alle tijden geholpen worden toch? Ik moet even terug denken aan een situatie kort na ons vertrek in Scheveningen. Een schip kwam laat in de nacht binnen in de haven en had een groot probleem waardoor zijn schip niet meer bestuurbaar was. Dit probleem ontstond pas in de haven en er ontstond schade aan verschillende schepen. Heel vervelend, maar mensen van andere zeilboten kwamen ook naar buiten en scholden de schipper uit terwijl al duidelijk was dat er iets mis was met zijn schip waar hij niets aan kon doen. Voor mij onvoorstelbaar, als iets bij ons allemaal kan gebeuren, waarom zouden we elkaar dan zo veroordelen? Dan hebben we nog de ongevraagde adviesgevers, dit zijn natuurlijk niet de leukste mensen om je heen, maar ik denk dat het vaak nog wel uit een goed hart komt ook. Toch drijven mijn gedachtes tijdens een advies wel eens af naar een onbewoond eiland en kokosnoot;)
We hebben natuurlijk ook een hele hoop 'helpers' en 'supporters' ontmoet. Als beginnend oceaanzeilers hebben wij flink wat beginnersfouten gemaakt(te weinig diesel meenemen tijdens een oversteek, vertrekken met een slecht zeil etc.), maar we hebben geleerd! En gelukkig hadden we helpers en supporters om ons heen! Even een aantal helpers die we hebben ontmoet(random, er zijn er veel meer geweest, thanks allemaal!):
*SY Tendertrap sleepte ons op hun vrije zeildag terug de haven in omdat wij een probleem met onze accu hadden*
*Sanne van de Incentive staat in de haven altijd klaar met een lijntje om binnenkomende schepen te helpen*
*De Alliante en Incentive geven ons een jerrycan diesel op zee omdat wij een tekort hebben*
De reden dat ik schrijf is alleen maar voor een stukje bewustwording: welke zeiler ben jij? En wie wil je zijn? :)
PS: natuurlijk hebben alle zeilers zelf de eindverantwoordelijkheid voor zichzelf en hun eigen schip
