Return to site

Gaudeloupe & een rotte bruine bende

Het is tijd voor de volgende tocht, van Dominica naar Gaudeloupe. We zitten een beetje in een rush, ik vlieg 27 mei vanaf St. Maarten naar Amsterdam. En omdat we ons schip nog niet hebben verkocht hebben we de keuze gemaakt dat Tom terug gaat zeilen naar Nederland. Ik(Heidi) ga na-tuur-lijk niet mee, anders krijgen jullie nog meer klaaggezangen te horen over hoe eng ik het vind en hoe misselijk ik word. Tom heeft Klaas van Zeilboot Jan-Water meegevraagd voor het eerste gedeelte en Peter van zeilboot Amante voor het gedeelte van de Azoren naar Nederland. Een mooi avontuur voor hem en fijn voor mij om weer even het comfort van KLM te ervaren.

broken image

*Soms vind ik zeilen leuk*

broken image

*Soms vind ik het maar niks*

We vertrekken samen met de Pantarhei en we verwachten opnieuw redelijk wat wind. De verwachtingen van dit zeilgebied waren van te voren anders. Beetje voor de wind zeilen, niet te hoge golven en meer van dat soort leuke ideeën. De werkelijkheid is anders, maar volgens mij heb ik daar al wel eens over geschreven. Het komt neer op vééél wind tussen de eilanden, een aan de windse koers en flinke golven van de zijkant. We zeilen weg op alleen de genua, maar doordat de golven niet optimaal zijn hebben we maar weinig snelheid. We besluiten het grootzeil bij te zetten en halen een gemiddelde van 5,5 knoop, niet verkeerd. Gelukkig zijn de tochten tussen de eilanden meestal niet zolang en duurt dit tochtje maar een uur of 5. Als we in de buurt van Iles-des-Saintes komen hebben we weer telefonisch bereik(Frankrijk YEAH) en krijg ik een berichtje van m'n schoonzusje dat ze is bevallen van een meisje: Maud. Wauw!! Wat is Nederland nu ver weg en wat zou ik graag even komen kijken en knuffelen. Gelukkig hebben we whatsapp en word ik van alle kanten overladen met foto's van m'n kleine nichtje.

broken image

*Aan een mooring bij Terre-De-Haut*

broken image

*Helder water*

Iles-des-Saintes is een groep eilanden die bij Gaudeloupe hoort en wij hebben Terre-de-Haut uigekozen om een mooring te pakken. We willen liever ankeren maar dat mag hier niet overal. Samen met de Pantarhei pakken we het bijbootje naar de kant en duiken een terrasje op waar we een heerlijke vers watermeloensapje bestellen. Bijzaak voor de gemiddelde lezer, voor mij een heerlijk momentje. Op Dominica konden we weinig verse groenten en fruit krijgen, dus ik word hier heel blij van! Terre de Haut is een heerlijke bestemming, met mooie gekleurde huisjes, een goede bakkerij en een lekker strandje. Omdat we over 2 dagen alweer door willen(moeten) maken we samen met Bert en Mirthe een planning voor de dag erna. We besluiten een scooter te huren en het eiland rond te rijden. Dat móet te doen zijn in een dag want het eiland is maar klein. De volgende ochtend gaan we al vroeg op pad en crossen we over het hele eiland, ons doel is door élke straat te rijden en elk strand te zien, we tikken ze aan het einde van de dag af. Mooie strandjes aan de Noord en West kust wisselen zich af met verschrikkelijke vieze stranden aan de Oost en Zuid kust. Er liggen daar ladingen zeewier die zo'n sterke geur hebben dat je er onpasselijk van word. Maar dan ook echt. Er mag daar niet meer gezwommen worden en met het zeewier spoelt er een hele hoop andere rotzooi aan. Het blijkt een enorm probleem te zijn op dit eiland maar ook op de andere Caribische eilanden. Omdat wij veel aan de westkust van de eilanden zijn geweest hebben we er nog niet veel van gezien. Maar het zeewier ligt daar al weken/maanden en begint door de felle zon volledig te rotten. Een strandtentje waar het waarschijnlijk ooit heel gezellig was is nu stil en verlaten. Ondanks de positieve eigenschappen van dit zeegras(voeding voor de onderwaterwereld, helende werking etc.) zijn de nadelen enorm: stank, plastic wat er in vast blijft zitten, problemen voor schildpadden om op het land te komen etc.).

broken image

*Heerlijke dag met heerlijke mensen*

broken image

*Hier zie je een klein beetje van het zeewier*

broken image

Aan het einde van een heerlijke dag scooteren nemen Bert en Mirthe ons mee uit eten. Afscheid nemen is nooit leuk we hebben de afgelopen weken intensief met elkaar opgetrokken en vinden het erg leuk om samen te zeilen en de eilanden te ontdekken. Als Tom en ik de volgende ochtend vroeg ons anker ophalen worden we door Bert en Mirthe uitgezwaaid: 'we spreken elkaar in Nederland weer' roepen we elkaar nog na. We zeilen de tussen de eilandjes van Iles-des-Saintes door en zetten koers richting Gaudeloupe. Even een paar uurtjes op 'open water' voor we weer in de luwte van het volgende eiland kunnen zeilen. In die luwte valt de wind volledig weg en slingeren we de motor aan zodat we voor het donker wordt ons anker kunnen laten vallen in Des Haies. Een prima plaatsje maar voor ons enkel een overnachtingsplek zodat we de volgende dag vroeg & fris & fruitig door kunnen naar Antigua.

broken image
broken image